Dat is de beste manier om te beschrijven wat ik gisteren en vandaag zoals op TV hier in Thailand heb kunnen zien.
En als ik het wil vergelijken met Nederland, kan ik het het best deze gebeurtenis omschrijven op een typisch Thaise manier : “Same same but diferent”!
Zolas sommigen weten was ik betrokken bij de eerste koninklijke begrafenis in Nederland in mer dan 40 jaar toen Prins Claus, de echtgenoot van Koningin Beatrix, op 6 oktober 2002 overleed als toenmalig waarnemend burgemeester in mijn gemeente Rijswijk. Ik was dar indertijd 1e loco-burgemeester en onze burgemeester was uitgerekend in die periode ziek. Het was de enige keer dat zij enige weken uit de roulatie was als gevolg van ziekte en dat heeft mij de kans geboden de voorbereidingen van dichtbij me te mogen maken en verantwordelijk te zijn voor het Rijswijks del van de begrafenis. Misschien vandaar mijn fascinatie bij het zien van de Thaise koninklijke begrafenis en wel van de oudere zuster van de een heel hoog aanzien staande koning van Thailand.
In de eerste plaats vindt de begrafenis meer dan 11 maanden plaats na het overlijden van de prinses op 1 januari van dit jaar. En als ik op TV zie wat zo’n begrafenis in Thailand allemaal inhoudt verbaasd mij dat niet in z’n minst!
In de tweede plaats noem ik het wel een begrafenis, mar eigenlijk is het een crematie!
Gisteren was er een grote afscheidsceremonie van de prinses gevolgd door het verplaatsen van het overschot van de proces in een indrukwekkende ceremoniele procesie naar de lokatie van de verbranding/crematie. De procesie door Bangkok was op z’n zachts geegd groots te noemen en indrukwekend met honderduizenden Thais langs de route en op moment van paseren biddend voor de prinses en de koning.
De gehele dag wordt er elke minuut een kanonschot gelost, nar ik aanneem tot het moment van de eigenlijke crematie.
Helaas versta ik geen Thais, dus kan alleen maar schrijven over wat ik zie en meen te begrijpen... dus ik zal mij van te veel onnodig commentaar erover onthouden!
De ‘kist’ van de prinses is op een hoge wagen door Bangkok getrokken in een prachtig bewerkte uitvoering. I.t.t. bij ons wordt hier een zo in aanzien staand persoon, en de prinses was erg geliefd, rechtop vervoerd. De ‘kist’ zelf is niet te zien, maar omgeven door gordijnen. De hele weg is er een hoogwaardigheidsbekleder of familielid die biddend bij de kist zit en het overschot de hele route begeleid. Op de plek van crematie angekomen wordt deze via een soort glijbaan rechtop staand met de biddende figuur er bij van diens hoge lokatie afgehald en op een draagbaar geplats en nar de verbrndingsplek gebracht.
Al deze handelingen gebeuren door een indrukwekkend aantal mensen die precies in de pas met elkaar lopen.
Niet aleen het dragen zelf naar de crematie pagode, maar ook de hele weg door Bangok van het Koninklijk Paleis naar de crematie lokatie gebeurd alleen door mensen!
Afscheid door familieleden en vrienden, hoogwaardigheidsbekleders en anderen is wat volgt... en dat zijn er nogal wat en neemt dan ook de nodige tijd in beslag. Men legt aan de voet waar de kist op staat van hout gemakte bloemen en of fruit neer en makt dan plaats voor de volgende. Rond de crematielokatie volgen duizenden hun voorbeeld en leggen dito houtsnijwerk neer op daarvoor aangewezen locaties. En dit gebeurd voorts ook over heel Bangkok!
Het maken van deze speciaal voor deze crematie bestemde houten bloemen en fruit, geschiedt door mensen uit de buurt van Bangkok en het wordt als een greote eer beschouwd hieraan te mogen werken. Ook de bomen ervoor worden speciaal uitgezocht en de eigenaren van deze bomen vinden het en hele eer als hun bomen worden uitgezocht en staan die dan ook zeer graag als bijdrage ana de crematie af!
De crematie pagode, speciaal hiervoor gebouwd, is een prachtig gebouwde pagode met dito snijwerk verzierd. Het is van relatief ligt materiaal gemaakt en wordt een maand na de crematie weer afgebroken en onderdelen worden dan gebruikt voor de bouw van een bijzonder gebouw. Na de laatst gehouden koninklijke crematie was dat een ziekenhuis in Bangkok, als ik alles tenminste goed begrepen heb ;-)
Men is 7 maanden met de bouw ervan bezig geweest.
De hele begrafenis van de prinses kost de Thaise belastingbetaler zo’n 9 miljoen US dollars, maar gen Thai die daarover klaagt. Het aanzien dat het koninklijk huis en m.n. de koning in Thaland geniet vanwege alleen al zijn persoonlijkheid is dusdanig dat niemand er ook maar op komt om hierop kritiek te hebben!
De laatste rituelen vangen aan bij zonsondergang. Wederom verzamelen familieleden zich voor de volgende fase. Nog meer gebeden van de Bhoeddistische monniken volgen en dit alles vindt plaats deels in aanwezigheid van Thailands koning.
De koning en koningin en gevolg verlaten dan vervolgens weer de crematielokatie, om, naar ik aanneem met gasten elders een speciale maaltijd te gebruiken, want alles bij elkar moet dit toch voor de jongere broer van de overleden prinses, mar inmiddels toch ook de 80 gepassseerd best een vermoeiende dag zijn!
De crematiepagode is prachtig verlicht verlicht als het donker begint te worden en krijgt zo iets sprookjesachtig. Alhoewel eigenlijk een trieste gebeurtenis wordt zo dus toch ook iets heel moois om te mogen aanschouwen.
Om 21.00 uur vangt de eigenlijke crematieplechtigheid dan toch eindelijk aan en rond 21.30 komt ook de koning weer terug met zijn familie en gevolg. Hij begeeft zich dan met behulp van de speciale lift waarmee eerder het stoffelijk overschot naar boven in de pagode werd gebracht, zich naar boven waar dan alleen familie en andere genodigden zich verzameld hebben. Het stoffelijk overschot is in de tussentijd van zijn plaats afgehaald en in de speciale crematiekamer geplaatst, die trouwens open is, maar de TV krijgt er geen goede inkijk in... toch iets te prive neem ik aan. De koning gaat als enige lopend naar binnen met en brandende fakkel en steekt de brandstapel (?) aan, waarop de familieleden volgen die stuk voor stuk slechts op hun knieen deze speciale ruimte binnen gaan en daar vervolgens speciale stukken op de steeds beter en steviger brandende brandstapel gooien. Als de koning en directe familieleden geweest zijn, verlaat de koning langs de zelfde weg de pagode en neemt plaats in speciaal hiervoor gebouwde tribune maar een beter woord is paviljoen, althans zo zouden wij het min of meer noemen, met een goede uitkijk op de pagode en het terrein eromheen.
Ook de overige gasten van de koning verzamelen zich daar.
Vervolgens vindt dan, naar ik aanneem de laatste fase uit deze bijzonder uitgebreide plechtigheid plaats van deze dag, en dat is een uitgebreid Thais dansritueel annec spektakel rond de pagode. Op de achtergrond kan je de rook uit de verbrandingskamer omhoog zien komen.
3 dagen nationale rouw, 6 dagen periode van rouw na de 15 dagen rouw (1 week ‘zwar’ 1 week ‘licht’) bij haar overlijden. De Thai hebben hun koningshuis in bijzonder hoog aanzien staan en behalve dat ze ook erg praktisch met dit soort zaken omgaan, aan de ander kant zijn zij er ook erg serieus en soms fanatiek mee bezig.
Het is tot op heden de huidige koning niet alleen gelukt dat grote respect voor het koningshuis te behouden maar heeft dor zijn optreden deze ook nog verder weten te verhogen, en dat is in een steeds ‘moderner’ wordende samenleving ook bepaald geen eenvoudige opgave maar schijnt hem van nature hel goed te lukken. De verering voor hem en zijn huis is dan ook altijd zeer welgemeend!
Al met al een indrukwekkende gebeurtenis die ik zo goed en zo kwaad als dat gaat een beetje heb proberen te beschrijven.
En een kleine conclussie als ik onze twee landen vergelijk: “same same but different”,
en dat geldt ook wat kostenplaatje betreft, ook al zou je dat niet zeggen als je de plechtigheden zo naast elkaar zet, wat moeilijk gaat, behalve dan dat het koninklijke begrafenissen zijn!
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
No comments:
Post a Comment